راه های درمان انواع زخم های پوستی سطحی و عمیق

زخم به هر نوع آسیب یا صدمه‌ای اطلاق می‌شود که باعث شکستگی یا قطع بافت‌های بدن شود. انواع زخم‌ها شامل زخم بستر، زخم خوراکی، زخم قندی و زخم جراحی می‌شوند. مراقبت اولیه از زخم شامل شستشو با آب و صابون، کنترل خونریزی، و استفاده از ضدعفونی‌کننده است. درمان زخم با پانسمان‌های پیشرفته اشتراکی دارد که شامل پانسمان‌های آنتی‌میکروبیال، پانسمان‌های هیدروژل، و پانسمان‌های نانوفیبری می‌شوند. این پانسمان‌ها کمک به بهبود التیام، کاهش التهاب و حفاظت از زخم در برابر عفونت دارند. همچنین، مدیریت مناسب و توجه به علت زخم از اهمیت بالایی برخوردارند.

برای مشاوره رایگان قبل از ویزیت کلینیک بهار زندگی، کادر مشاوره را پر کنید و منتظر تماس کادر درمان ما باشید.

انواع زخم

زخم‌ها به صورت کلی به آسیب‌های فیزیکی در بافت‌های بدن اطلاق می‌شود و می‌توانند از انواع و منابع مختلفی ناشی شوند. برخی از انواع رایج زخم‌ها عبارتند از:

زخم بستر

زخم بستر (Pressure Ulcer) یا همان زخم فشاری، یک نوع زخم است که اغلب در افرادی که برای مدت طولانی در تخت بستر یا صندلی نشسته یا دراز کشیده هستند، ایجاد می‌شود. این زخم‌ها ناشی از فشار طولانی مدت بر روی نقاطی از بدن است که به علت فشار، عرق نقاطی از پوست بهم می‌ریزد و بافت‌های زیرین تخریب می‌شوند. زمانی که یک ناحیه از بدن به مدت طولانی فشار می‌یابد، جریان خون به ناحیه مورد فشار کاهش می‌یابد که منجر به کمبود تامین اکسیژن و مواد مغذی به بافت‌ها می‌شود. عوامل خطر برای ایجاد زخم بستر شامل ناتوانی حرکت، ناتوانی در تغییر وضعیت بدن، ناتوانی در حس کردن فشار، و کاهش فعالیت عضلانی می‌باشند. برای پیشگیری از ایجاد زخم بستر، افراد نیاز به تغییر مکرر وضعیت بدن، استفاده از وسایل حمایتی، حرکت متناوب و مراقبت از پوست دارند.

زخم دیابت

زخم‌های دیابتی عوارض شایع دیابت محسوب می‌شوند که اغلب در ناحیه پاها ایجاد می‌شوند. افراد دیابتی به دلیل کاهش حس بینایی و حس دست و پا، تغییرات در جریان خون، و ضعف سیستم ایمنی مستعد این نوع زخم‌ها هستند. این زخم‌ها به دلیل تاخیر در فرآیند بهبودی ناشی از مشکلات عروقی و اعصابی می‌توانند به شدت مشکل‌ساز شوند. مدیریت زخم‌های دیابتی شامل ضدعفونی دقیق، استفاده از پانسمان‌های مناسب، کنترل فشار خون و قند خون، مدیریت عفونت‌ها، و پیشگیری از ایجاد زخم‌های جدید از طریق مراقبت از پوست و جلوگیری از آسیب‌های فیزیکی است. این اقدامات ترکیبی به بهبودی زخم‌ها و کاهش خطر عوارض جدی که ممکن است در اثر آنها ایجاد شود، کمک می‌کند.

زخم جراحی

زخم جراحی یک نوع زخم است که ناشی از عمل جراحی در بدن ایجاد می‌شود. این زخم‌ها ممکن است به دلیل برش‌ها یا دیگر فعالیت‌های جراحی اتفاق بیفتد. مراقبت از زخم جراحی باید با توجه به نوع و محل جراحی صورت گیرد. معمولاً شامل ضدعفونی دقیق زخم، استفاده از پانسمان‌های مناسب، کنترل خونریزی و مدیریت درد می‌شود. استفاده از پانسمان‌های پیشرفته با خصوصیات ضدعفونی و تسهیل در بهبود سلامت زخم نقش مهمی ایفا می‌کند. همچنین، توجه به دستورات پزشک، داروهای آنتی بیوتیک می‌تواند فرآیند بهبودی را تسریع کرده و خطر عفونت یا مشکلات دیگر را کاهش دهد.

زخم عفونی

زخم عفونی یک نوع زخم است که به علت ورود میکروب‌ها، باکتری‌ها یا ویروس‌ها به بافت‌های آسیب‌دیده، عفونت را در بدن ایجاد می‌کند. این زخم‌ها معمولاً به علت آلودگی محیط یا شرایط ناخوشایند، مانند عدم تمیزکاری مناسب یا استفاده از ابزارهای آلوده، به وجود می‌آیند. نشانه‌های زخم عفونی شامل قرمزی، درد، تورم، گرمی در ناحیه زخم و ممکن است با ترشحات غیرعادی همراه باشد. درمان زخم عفونی اغلب نیاز به استفاده از ضدعفونی‌کننده‌ها، آنتی‌بیوتیک‌ها، و مراقبت دقیق از زخم دارد. استفاده از پانسمان‌های ضدعفونی و معاینات منظم توسط پزشک می‌توانند به بهبود زخم کمک کنند و خطر انتقال عفونت به سایر نواحی بدن را کاهش دهند.

زخم وریدی

زخم وریدی یا واریس یک نوع زخم است که بر اثر مشکلات در سیستم عروق وریدی ایجاد می‌شود. این زخم‌ها معمولاً در ناحیه پاها، به خصوص در زیر سطح پوست، شکل می‌گیرند. نقص در ساختار عروق و ناتوانی در پمپاژ خون به قلب باعث ایجاد فشار زیاد در عروق وریدی می‌شود و در نتیجه، خون به سمت پاها راه پیدا نمی‌کند و در عروق بازمانده به انسداد و آسیب می‌بیند. این وضعیت باعث تجمع خون و مایعات در بافت‌های اطراف می‌شود که به زمینه مناسبی برای ایجاد زخم می‌انجامد. مراقبت از زخم وریدی شامل استفاده از پانسمان‌ها و فشارهای مناسب برای کمک به تداوم جریان خون، استفاده از ضدعفونی‌کننده‌ها، و مدیریت مشکلات زیرین مانند سیستم لنفاوی می‌شود. به عنوان یک بخش از درمان، تغییرات در شیوه زندگی و استفاده از جوراب‌ها یا بندهای فشاری نیز معمولاً توصیه می‌شود.

زخم سوختگی 

زخم سوختگی یک نوع زخم است که ناشی از تماس با منابع حرارتی یا مواد شیمیایی می‌شود. شدت زخم سوختگی از اولین درجه (که فقط پوست را تحت تأثیر قرار می‌دهد) تا سومین درجه (که به بافت‌های عمیق‌تر نفوذ می‌کند) متغیر است. زخم‌های سوختگی معمولاً همراه با درد شدید، قرمزی، تورم، و ممکن است با خروج مایعات غیر عادی همراه باشند. مراقبت از زخم سوختگی شامل خنک کردن فوری با آب سرد، جلوگیری از عفونت با استفاده از پوشش‌های مناسب، و تسریع در بهبود سلامت بافت‌ها از طریق استفاده از پانسمان‌ها و داروهای خاص می‌شود. در موارد سوختگی شدید، بهبودی و درمان نیاز به مراجعه به پزشک و توجه ویژه به جلوگیری از عوارض جانبی دارد.

زخم حجامت

زخم حجامت یا زخم‌های ایجاد شده ناشی از فرآیند حجامت، اغلب به وسیله‌ی سوزنهای تیز جهت خروج خون از عروق بدن ایجاد می‌شوند. حجامت یک روش درمانی سنتی است که در برخی فرهنگ‌ها برای بهبود برخی بیماری‌ها و افزایش جریان خون به کار می‌رود. زخم‌های حاصل از حجامت معمولاً به صورت کوچک و گاهی دردناک هستند. این زخم‌ها ممکن است باعث خونریزی باشند، اما معمولاً به خودی خود بهبود می‌یابند. مراقبت از زخم حجامت شامل استفاده از پوشش‌های ضدعفونی و نظارت بر روی علائم عفونت می‌شود. همچنین، بهتر است افرادی که قصد حجامت دارند از افراد با تجربه و تجهیزات بهداشتی مناسب استفاده کنند تا خطر ابتلا به عفونت‌ها یا مشکلات دیگر کاهش یابد.

زخم باز

زخم باز به نوعی زخم اشاره دارد که بافت‌های درونی بدن به صورت کامل یا جزئی بیرون آمده و سطح بدن باز می‌ماند. این نوع زخم‌ها معمولاً به دلیل صدمات شدید، جراحی‌ها، یا عوامل دیگری که باعث ایجاد حفره در بافت‌ها می‌شوند، به وجود می‌آیند. زخم‌های باز به دلیل خطرات عفونت، خونریزی شدید، و کمبود توانایی بهبودی خود بدون درمان مناسب، نیاز به مراقبت‌های ویژه دارند. مدیریت زخم باز شامل تمیزکاری دقیق بافت‌های آسیب دیده، استفاده از پانسمان‌های مناسب جهت حفاظت و بهبودی زخم، مدیریت درد، و کنترل عفونت است. همچنین، نیاز به توجه مستمر پزشک و حضور تیم درمانی در موارد زخم باز اهمیت دارد.

زخم جای بخیه

زخم جای بخیه یک نوع زخم است که در محل انجام جراحی یا ایجاد بخیه به وجود می‌آید. این زخم‌ها معمولاً به دلیل برش‌ها یا خارج کردن بافت‌ها در طی جراحی ایجاد می‌شوند. زمانی که پزشک بخیه می‌زند تا بافت‌ها را به هم بپوشاند و جلوگیری از خونریزی و عفونت کند، ممکن است یک زخم ناشی از این عمل ایجاد شود. مراقبت از زخم جای بخیه شامل تمیزکاری دقیق، استفاده از پانسمان‌های مناسب، و مراقبت از محل بخیه است. عمدتاً زخم‌های جای بخیه به خوبی بهبود می‌یابند و زمانی که بخیه‌ها پس از زمان مقرر برداشته شوند، زخم تدریجاً به حالت عادی باز می‌گردد. در موارد نادری، ممکن است زخم جای بخیه با مشکلاتی همچون التهاب یا خونریزی مواجه شود که نیاز به توجه پزشکی دارد.

زخم چاقو

زخم چاقو یک نوع زخم است که ناشی از برش یا ضربه با چاقو ایجاد می‌شود. این زخم‌ها معمولاً با ایجاد حداقل ترک و تخلیه خون همراه هستند و از نظر شکل به شدت متغیر هستند، از برش‌های کوچک تا زخم‌های عمیق با مرزهای ناهموار. مراقبت از زخم چاقو شامل تمیزکاری دقیق و حذف ذرات خارجی، استفاده از پانسمان‌های مناسب برای حفاظت و ایجاد محیط مرطوب جهت بهبود سلول‌های بافتی می‌شود. در صورت ضرورت، استفاده از داروهای ضد درد، ضدعفونی کننده و مراقبت‌های جراحی نیز ممکن است لازم باشد. برای جلوگیری از زخم چاقو، مهم است از ابزارهای با کیفیت و ایمن استفاده شود و در مواقع خاص، از وسایل حفاظتی مانند دستکش‌ها استفاده گردد.

زخم پوستی

زخم پوستی به هر نوع آسیب یا ضربه‌ای اطلاق می‌شود که باعث آسیب به لایه‌های بیرونی پوست می‌شود. این زخم‌ها ممکن است از طریق برش، خارش، ساییدگی یا ضربه به وجود بیایند. زخم پوستی معمولاً با درد، قرمزی، تورم و خونریزی همراه است. مراقبت از زخم پوستی شامل تمیزکاری دقیق بافت‌های آسیب دیده، استفاده از پانسمان‌های مناسب برای حفاظت و تسهیل در بهبود سلامت زخم، مدیریت درد، و کنترل عفونت می‌شود. اندازه و نوع زخم می‌تواند تاثیر بسزایی در مدیریت و درمان داشته باشد، و به مرور زمان با مراقبت صحیح معمولاً بهبودی یابند. برای پیشگیری از زخم پوستی، ایمنی در استفاده از ابزارهای تیز، استفاده از وسایل حفاظتی، و مراقبت از پوست در مواجهه با عوامل خطرناک اهمیت دارد.

عکس زخم

نحوه درمان زخم و مراقبت از آن تا زمان بهبودی کامل

درمان زخم و مراقبت از آن تا زمان بهبودی کامل به نحوه نوع و شدت زخم، همچنین وضعیت کلی بیمار بستگی دارد. در ادامه راهنمایی‌های کلی برای درمان زخم و مراقبت از آن آورده شده است:

1. تمیزکاری دقیق

   - با استفاده از آب و صابون ملایم، زخم و اطراف آن را تمیز کنید. از ضرورت استفاده از مواد آرایشی حاوی الکل یا ایجاد فشار زیاد بر روی زخم خودداری کنید.

2. استفاده از پانسمان

   - انتخاب پانسمان مناسب بر اساس نوع و اندازه زخم مهم است. پانسمان‌ها ممکن است حاوی مواد ضدعفونی، آنتی‌بیوتیک، یا مواد ترمیم‌کننده بافت باشند.

3. کنترل خونریزی

 در صورت خونریزی فراوان، استفاده از فشار مستقیم با یک دستمال یا پارچه تمیز را آغاز کنید. اگر خونریزی ادامه داشت، به سرعت به اورژانس مراجعه کنید.

4. مدیریت درد

مصرف داروهای ضد درد معمولاً توصیه می‌شود. در مواردی که زخم بسیار دردناک است، ممکن است نیاز به داروهای قوی‌تر باشد.

5. پی‌گیری پزشکی

مراقبت مستمر و پی‌گیری با پزشک بسیار اهمیت دارد. پزشک ممکن است تغییرات در درمان تجویز کند و تصمیم‌گیری‌های بهتری برای بهبود زخم اتخاذ کند.

6. تغذیه سالم

مطمئن شوید که در دوران بهبود، تغذیه سالم و با ارزش غذایی را رعایت کنید. این کمک به تسریع در فرآیند بهبودی زخم می‌آید.

7. اجتناب از فشار و تحرکات مضر

تا زمان بهبودی کامل، اجتناب از فشار زیاد، حرکات مضر، و ایجاد تماس مستقیم با زخم بسیار مهم است. همواره مهم است که هر زمانی که علائم نگران‌کننده‌ای در زخم مشاهده می‌شود یا فرآیند بهبودی کند، با پزشک خود تماس بگیرید.

فرق زخم باز و بسته

زخم‌ها به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند: زخم باز و زخم بسته. این دو نوع زخم در ویژگی‌های فیزیولوژیکی و رفتار درمانی تفاوت‌های مهمی دارند.

1. زخم باز

   - توضیح: زخم باز زخمی است که بافت‌های داخلی بدن به سطح پوست خارج شده‌اند و پوست معمولاً شکاف خورده است.

   - مثال: زخم‌های جراحی، زخم‌های شبیه به زخم‌های چاقو یا برش‌ها اغلب زخم‌های باز هستند.

2. زخم بسته

   - توضیح: زخم بسته زخمی است که پوست سالم محافظت کرده و بافت‌های داخلی بدن را از محیط خارجی جلوگیری می‌کند.

   - مثال: زخم‌های خارجی که پوست باز نشده و به شکل گدازه یا خوشه میوه‌ای هستند معمولاً زخم‌های بسته نامیده می‌شوند.

همچنین، زخم‌های باز به علت تماس مستقیم با محیط خارجی بیشتر در معرض خطر عفونت قرار دارند، در حالی که زخم‌های بسته، زمینه مناسبی برای بهبودی بدون خطر عفونت فراهم می‌کنند

فرق زخم و جراحت

"زخم" و "جراحت" دو واژه استفاده شده در حوزه پزشکی هستند که با وجود ارتباط، معانی و کاربردهای متفاوتی دارند.

1. زخم

   - توضیح: زخم به نوعی آسیب به بافت‌ها یا پوست اطلاق می‌شود که ممکن است ناشی از برش، خارش، ساییدگی، ضربه و یا عوامل دیگر باشد. زخم‌ها می‌توانند باز یا بسته باشند.

   - مثال: زخم ناشی از یک برش چاقو یا یک زخم سوختگی.

2. جراحت

   - توضیح: جراحت به یک تداخل فیزیکی یا جراحی در بافت‌ها، عضلات یا اعضای داخلی بدن اطلاق می‌شود. این ممکن است ناشی از جراحی عمدی، حادثه، یا شرایط بالینی باشد.

   - مثال: جراحت یک عمل جراحی که برای حذف یک ضایعه یا اصلاح یک مشکل اجرا می‌شود.

بنابراین، در کل، زخم به آسیب وارده به پوست یا بافت‌ها اطلاق می‌شود، در حالی که جراحت به یک مداخله یا تداخل فیزیکی در ساختارهای بدن اشاره دارد که ممکن است نیاز به جراحی یا درمان متخصصانه داشته باشد

اگر زخم عفونت کند

در صورتی که احساس می‌کنید زخم شما عفونی شده است، بهتر است به پزشک خود مراجعه کنید. پزشک ممکن است تست‌های مختلف انجام دهد تا علت عفونت را تشخیص دهد و درمان مناسبی را تجویز کند. درمان عفونت زخم شامل مصرف داروهای ضد باکتری، تغییر پانسمان، و دستورات مراقبتی خاص ممکن است شامل شود. همچنین، اطلاع رسانی به پزشک در مورد هر تغییر در وضعیت زخم اهمیت دارد.

درمان عفونت زخم

مراحل درمان زخم عفونت‌زده شامل:

1. تمیزکاری دقیق: زخم را با آب و صابون ملایم تمیز کنید. در صورت لزوم، ممکن است پزشک شما دستورات خاصی برای تمیزکاری بیشتر بدهد.

2. استفاده از ضدعفونی‌کننده‌ها: استفاده از محلول‌ها یا ژل‌های ضدعفونی‌کننده می‌تواند کمک به کاهش عفونت و باکتری‌ها در زخم کند.

3. استفاده از پانسمان‌ها: استفاده از پانسمان‌های خاص با ویژگی‌های ضدباکتریایی می‌تواند به کنترل عفونت کمک کند.

4. مصرف آنتی‌بیوتیک: در صورت لزوم و با توصیه پزشک، ممکن است آنتی‌بیوتیک‌ها خورده شوند یا به صورت موضعی استفاده شوند.

5. نظارت پزشکی مستمر: در موارد شدیدتر، ممکن است نیاز به نظارت پزشک بر روی زخم و تغییر درمان داشته باشید.

6. استراحت و تغذیه سالم: استراحت مناسب و تغذیه با ارزش غذایی می‌تواند فرآیند بهبودی زخم را تسریع دهد.

در هر صورت، در صورت مشاهده علائم عفونت یا نگرانی از وضعیت زخم، بهتر است به سرعت به پزشک خود مراجعه کنید. عدم مراقبت از زخم عفونت‌زده می‌تواند منجر به مشکلات جدی‌تری شود.

جای کدام زخم را بپوشانیم

تصمیم در مورد اینکه کدام زخم باید پوشانده شود، بستگی به نوع و موقعیت زخم، همچنین دستورات پزشک دارد. زخم‌های باز که ممکن است به عفونت متعرض شوند، بهتر است با پانسمان مناسب پوشیده شوند. زخم‌های بسته در برخی موارد می‌توانند به تنهایی بهبود یابند و نیاز به پوشش کمتری داشته باشند. مکان زخم نیز نقش دارد؛ مثلاً زخم‌های در معرض خطر آلودگی مانند دست و پا به پوشش بیشتری نیاز دارند. در نهایت، توصیه می‌شود هرگز از پوشاندن زخم به صورت دائمی خودداری نکرده و دستورات پزشک را رعایت کنید.

زخم چند روزه خوب میشود؟

زمان بهبودی زخم بسیار به عوامل مختلفی بستگی دارد و هیچ قانون ثابتی برای مدت زمان لازم برای بهبودی یک زخم وجود ندارد. عواملی مانند اندازه و عمق زخم، موقعیت آن در بدن، سلامت عمومی بیمار، و نحوه مراقبت و درمان تاثیرگذار هستند.

1. زخم‌های کوچک و سطحی معمولاً در چند روز بهبود می‌یابند. اما زخم‌های عمیق‌تر، بزرگ‌تر یا زخم‌هایی که در مناطق حساس بدن مانند دستها و پاها قرار دارند، ممکن است به مدت چند هفته یا حتی ماه‌ها به زمان بیشتری نیاز داشته باشند.
2. عوامل دیگری مانند سن، وضعیت سلامت عمومی، تغذیه، و استفاده از دخانیات نیز تاثیرگذار هستند. همچنین، اگر زخم عفونت کند، زمان بهبودی ممکن است افزایش یابد و نیاز به درمان‌های دارویی بیشتری داشته باشد.
3. در هر صورت، اگر زخم شما بهبود نیابد، علائم تشدید شود یا شما نگران هرگونه مسئله جدیدی باشید، بهتر است به پزشک خود مراجعه کنید تا اوضاع را بررسی کند و درمان مناسب اعمال شود.

زخم چگونه خوب میشود؟

به مرور زمان و با مراقبت مناسب، زخم‌ها بهبود می‌یابند. اولین گام در درمان زخم، تمیزکاری دقیق و حذف ذرات خارجی از محل زخم است. سپس، استفاده از پانسمان‌های مناسب که محیط مرطوب را حفظ کنند و حفاظت از زخم را ایجاد کنند، موثر است. در صورت نیاز، استفاده از داروهای ضدعفونی و ضد التهاب نیز کمک به جلوگیری از عفونت و کاهش التهاب می‌کند. مداومت در مراقبت، تغذیه سالم، و پیگیری مستمر با پزشک به دنبال بهبودی زخم اساسی است. همچنین، اگر زخم عفونت کرد، درمان عفونت با داروهای مناسب ضروری است.

کدام زخم له شدگی است؟

زخم له شدگی یا دیس لسراسیون به وضعیتی اطلاق می‌شود که در آن بافت‌های پوست و بافت‌های زیرین از هم جدا شده‌اند یا جدا شده و همگام نمی‌مانند. این وضعیت معمولاً در اثر ضربه‌های شدید، برش‌های عمیق، یا آسیب‌های جراحی ایجاد می‌شود. زخم له شده نیازمند مراقبت و درمان دقیق است تا بهبودی بهینه را تسریع دهد. درمان زخم له شده شامل تمیزکاری دقیق، استفاده از پانسمان‌های مناسب برای ترتیب مناسب بافت‌ها، و نظارت مستمر توسط پزشک است. اگر زخم له شده باعث ایجاد نقص ظاهری شده باشد، فیزیوتراپی و روش‌های بازسازی می‌توانند در بهبود عملکرد و ظاهر محل آسیب دیده کمک کنند.

خوب شدن سریع زخم سطحی

برای سریع‌ترین بهبودی زخم سطحی، اقدامات مراقبتی مهمی وجود دارد. ابتدا، تمیزکاری دقیق زخم با آب و صابون ملایم اهمیت دارد تا ذرات خارجی حذف شده و زخم تمیز باقی بماند. استفاده از پانسمان‌های مرطوب و ضدعفونی کننده می‌تواند محیط مرطوبی را حفظ کرده و فرآیند بهبودی را تسهیل کند. عواملی مانند استراحت، تغذیه مناسب، و جلوگیری از فشار یا حرکات مضر نیز تاثیرگذار هستند. استفاده از کرم‌ها یا ژل‌های ترمیم‌کننده بافت و مراجعه به پزشک برای دریافت راهنمایی‌های خاص و مراقبت تخصصی نیز می‌تواند در بهبود سریع‌تر زخم‌های سطحی مؤثر باشد.

نتیجه گیری

در نتیجه، بهبودی زخم‌ها، به عوامل متعددی نظیر نوع و اندازه زخم، مکان آن در بدن، وضعیت سلامت عمومی بیمار، و نحوه مراقبت و درمان بستگی دارد. برای سریع‌ترین بهبودی زخم‌ها، تمیزکاری دقیق، استفاده از پانسمان مناسب، انجام دستورات پزشک، و مراقبت‌های تخصصی از اهمیت بالایی برخوردارند. همچنین، رعایت نکات ایمنی، تغذیه سالم، و پیگیری مستمر با پزشک نقش مهمی در بهبودی زخم‌ها ایفا می‌کنند. در هر صورت، در صورت نیاز یا علائم نگران‌کننده، توصیه می‌شود با پزشک زخم مشورت کنید.