آنژیوپلاستی قلب با بالون. آنژیوپلاستی قلب با استنت یا فنر. این خدمت چه خطراتی دارد؟ خونریزی. تنگی مجدد رگ ها. تشکیل لخته.
آنژیوپلاستی که به عنوان آنژیوپلاستی کرونری از راه پوست (PTCA) نیز شناخته می‌شود، یک روش پزشکی کم تهاجمی است که برای درمان شریان‌های مسدود یا باریک، به‌ویژه در قلب استفاده می‌شود. این تکنیک پیشگامانه، پزشکی قلب و عروق را متحول کرده است و جایگزینی کمتر تهاجمی برای جراحی قلب باز سنتی ارائه می دهد. در این مقاله، پیچیدگی‌های آنژیوپلاستی، روش، مزایا و خطرات احتمالی آن را بررسی می‌کنیم و نقش حیاتی آن را در مدیریت شرایط قلبی عروقی روشن می‌کنیم.
آنژیوپلاستی چیست؟
آنژیوپلاستی روشی است که با هدف بازگرداندن جریان خون از طریق شریان‌هایی که به دلیل تجمع پلاک یا آترواسکلروز باریک یا مسدود شده‌اند، انجام می‌شود. این روش شامل قرار دادن یک لوله نازک و انعطاف پذیر به نام کاتتر در شریان مسدود شده است. از طریق کاتتر، یک بالون تخصصی باد می‌شود تا شریان باریک را گشاد کند و جریان خون را بهبود بخشد و علائم مرتبط با کاهش گردش خون را تسکین دهد.
آنژیوپلاستی کرونر
آنژیوپلاستی کرونر (Coronary Angioplasty) یک روش جراحی قلبی است که برای درمان تنگی‌های عروق کرونر (عروق قلبی) استفاده می‌شود. در این روش، با استفاده از یک لوله نازک (کاتتر) و با کمک یک بالن کوچک نیرویی، عروق قلبی تنگ یا بسته‌شده گشوده می‌شود.
تنگی‌ها در عروق کرونر ممکن است به دلیل تجمع چربی، کلسیم و پلاک‌های آسیب‌رسان باشد که باعث محدودیت جریان خون به ماهیچه‌های قلبی می‌شود و می‌تواند درد قفسه‌سینه یا آنژین صدری ناشی از کاهش آمدن خون و اکسیژن به عضله قلبی ایجاد کند. در برخی موارد، این تنگی‌ها می‌توانند باعث حمله قلبی شوند که اورژانسی است.
مراحل آنژیوپلاستی کرونر
در زیر به این مراحل اشاره می‌کنیم:
آماده‌سازی
بیمار در اتاق عمل به خواب هوشیاری (با استفاده از داروهای مخصوص) می‌رود و منطقه کار روی دستگاه از طریق بی‌حسی موضعی تهیه می‌شود.
درج کاتتر
یک کاتتر طولانی و نازک از طریق رگ‌های خونی به طرف عروق قلبی تنگ می‌شود. این کاتتر به همراه یک ماده رادیو‌اپاسیو (ماده‌ای که به اشعه‌های X حساس است) تجهیز شده است.
انجام آنژیوپلاستی
با کمک یک بالن کوچک نازک که روی کاتتر قرار دارد، به منطقه تنگی رسیده می‌شود و سپس بالن به صورت کنترل‌شده باد می‌شود تا عروق تنگ شده و پلاک‌ها فشرده شده و محدودیت جریان خون برطرف گردد.
استنت
در برخی موارد، پزشک ممکن است یک استنت (یک کاشی فلزی) را در محل تنگی قرار دهد تا عروق بازشده حفظ شود و از دوباره بسته‌شدن آن‌ها جلوگیری شود.
آنژیوپلاستی کرونر به عنوان یک روش تصحیحی غیر جراحی مورد استفاده قرار می‌گیرد و به عنوان جایگزینی برای جراحی قلب باز (CABG) در برخی موارد انتخاب می‌شود. با انجام این روش، تنگی‌ها کاهش یافته و جریان خون بهتری به عضله قلبی تامین می‌شود که می‌تواند علائم آنژین صدری را بهبود بخشد و در برخی موارد حملات قلبی را پیشگیری کند.
عوارض احتمالی آنژیوپلاستی عروق کرونری
عوارض آنژیوپلاستی، مانند هر روش پزشکی، ممکن است رخ دهد، اگرچه نسبتا نادر است. در حالی که آنژیوپلاستی به طور کلی ایمن در نظر گرفته می‌شود، مهم است که از عوارض احتمالی آن آگاه باشید. بسیار مهم است که قبل از انجام این روش، در مورد این خطرات با ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود صحبت کنید. در اینجا برخی از عوارض احتمالی مرتبط با آنژیوپلاستی وجود دارد:
خونریزی یا هماتوم
به دنبال آنژیوپلاستی، خطر خونریزی یا ایجاد هماتوم (جمع آوری خون) در محلی که کاتتر در آن قرار داده شده است وجود دارد. اکثر موارد جزئی هستند و به خودی خود برطرف می‌شوند، اما در موارد نادر ممکن است نیاز به مداخله پزشکی اضافی باشد.
آسیب عروق خونی
خطر آسیب جزئی به رگ خونی در طی فرآیند قرار دادن کاتتر وجود دارد. این می‌تواند باعث پارگی یا سوراخ شدن شریان شود که منجر به خونریزی یا نیاز به ترمیم جراحی اضطراری شود. با این حال، این عارضه نادر است.
واکنش‌های آلرژیک
رنگ کنتراست اغلب در طی آنژیوپلاستی برای کمک به تجسم رگ‌های خونی استفاده می‌شود. در موارد نادر، برخی از افراد ممکن است واکنش آلرژیک به رنگ را تجربه کنند که می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. واکنش‌های آلرژیک شدید بسیار نادر است اما می‌تواند شامل علائمی مانند مشکل در تنفس یا افت فشار خون باشد. پرسنل پزشکی برای مدیریت این شرایط آماده هستند.
تنگی مجدد
تنگی مجدد به باریک شدن مجدد شریان تحت درمان پس از آنژیوپلاستی اشاره دارد. با وجود موفقیت اولیه این روش، احتمال تنگ شدن مجدد شریان در طول زمان وجود دارد. این می تواند به دلیل تشکیل بافت اسکار یا تجمع پلاک جدید رخ دهد. خطر تنگی مجدد زمانی که از استنت فلزی برهنه استفاده می شود در مقایسه با استنت شستشو دهنده دارو بیشتر است.
لخته‌های خون
پس از آنژیوپلاستی، لخته های خون ممکن است گهگاه در شریان درمان شده یا روی استنت ایجاد شود. این لخته‌ها می‌توانند تا حدی یا به طور کامل جریان خون را مسدود کرده و منجر به حمله قلبی یا سکته شوند. برای به حداقل رساندن این خطر، داروهای ضد پلاکت (مانند آسپرین یا کلوپیدوگرل) معمولاً پس از این روش تجویز می‌شوند.
تشریح عروق کرونر
در موارد نادر، آنژیوپلاستی می‌تواند باعث برش عروق کرونر شود که پارگی در پوشش داخلی شریان است. این اتفاق می‌تواند جریان خون را مختل کند یا حتی منجر به انسداد کامل شود. درمان اورژانسی برای رفع این عارضه ضروری است.
حمله قلبی یا سکته
اگرچه غیر معمول است، اما خطر حمله قلبی یا سکته مغزی در طول یا بلافاصله پس از آنژیوپلاستی وجود دارد. این خطر برای افرادی که انسداد شدید یا بیماری های قلبی عروقی دارند بیشتر است.
توجه به این نکته مهم است که خطرات مرتبط با آنژیوپلاستی به طور کلی با مزایای بالقوه، به ویژه در شرایطی که انسداد قابل توجهی یا کاهش جریان خون به قلب وجود دارد، بیشتر است. متخصصان مراقبت های بهداشتی در مدیریت این عوارض با تجربه هستند و تمام اقدامات احتیاطی لازم را برای به حداقل رساندن خطرات و به حداکثر رساندن ایمنی بیمار انجام می دهند.
به یاد داشته باشید، هر مورد از این اتفاقات احتمالی منحصر به فرد است، و خطرات و مزایای خاص آنژیوپلاستی باید به طور کامل با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی بر اساس سابقه پزشکی و شرایط فردی شما در میان گذاشته شود.
خطرات آنژیوپلاستی چیست ؟
در حالی که آنژیوپلاستی به طور کلی ایمن در نظر گرفته می‌شود، خطرات احتمالی مرتبط با این روش وجود دارد. این خطرات شامل خونریزی یا کبودی در محل تزریق، آسیب به شریان، واکنش‌های آلرژیک به رنگ کنتراست، لخته شدن خون، عفونت و در موارد نادر حمله قلبی یا سکته است. برای بیماران بسیار مهم است که در مورد خطرات و مزایای بالقوه با ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود صحبت کنند و از مراقبت و پیگیری مناسب پس از عمل اطمینان حاصل کنند.
طول عمر بیماران آنژیوپلاستی
طول عمر بیماران پس از آنژیوپلاستی کرونر ممکن است بستگی به عوامل مختلفی داشته باشد که می‌تواند تأثیرگذار باشد. این عوامل شامل موارد زیر هستند:
شدت بیماری
اگر تنگی‌ها در عروق کرونر بیشتر و گسترده‌تر باشند، طول عمر پس از آنژیوپلاستی ممکن است کاهش یابد.
وضعیت سلامت کلی
وضعیت سلامت عمومی بیمار نقش مهمی در طول عمر بعدی او ایفا می‌کند. بیمارانی که مشکلات سلامت دیگری هم دارند، ممکن است در معرض خطر بیشتری باشند.
عادات زندگی
عادات سالم زندگی مثل تغذیه مناسب، ورزش منظم، کاهش مصرف دخانیات و کنترل استرس می‌توانند بهبود طول عمر پس از آنژیوپلاستی کمک کنند.
توانایی پیروی از دستورات پزشک
پیروی از دستورات پزشک و مراقبت‌های لازم پس از آنژیوپلاستی نقش مهمی در ایجاد پیشرفت مثبت دارد.
مشکلات مرتبط با آنژیوپلاستی
گاهی اوقات مشکلات مرتبط با خود فرآیند آنژیوپلاستی، مانند ایجاد لخته خونی در منطقه آنژیوپلاستی، می‌تواند تأثیرگذار باشد. در مجموع، آنژیوپلاستی کرونر یک روش موثر در بهبود علائم آنژین صدری و کاهش خطر حملات قلبی است. اما همچنان باید به عوامل مذکور و مراقبت‌های پس از جراحی توجه داشته باشید. برای بررسی دقیق‌تر طول عمر بیماران، مهم است که با پزشک خود در مورد شرایط خاص خود صحبت کنید و از او بیشتر در مورد انتظارات و پیش‌بینی‌های شما بعد از آنژیوپلاستی بپرسید.
تفاوت آنژیوگرافی و آنژیوپلاستی
آنژیوگرافی و آنژیوپلاستی دو روش متفاوت استفاده می‌شوند و برای ارزیابی و درمان مشکلات عروق و عروق قلبی به کار می‌روند. در ادامه تفاوت‌های اصلی این دو روش را توضیح می‌دهیم:
آنژیوگرافی (Angiography)
آنژیوگرافی یک روش تشخیصی است که برای مشاهده و تصویربرداری از داخل عروق استفاده می‌شود. در این روش، یک کاتتر (لوله نازک و انعطاف‌پذیر) از طریق رگ‌های خونی به ناحیه مورد نظر انتقال می‌یابد، معمولاً به قلب یا عروق کرونر. سپس یک ماده کانتراست (ماده حاوی رنگ آمیزی) به وسیله کاتتر به عروق تزریق می‌شود. این ماده کانتراست باعث شفافیت عروق می‌شود و تصاویر دقیق‌تری از آن‌ها به دست می‌آید. این تصاویر توسط دستگاه ایکس-رنگ‌نگ (C-arm X-ray) گرفته می‌شوند. آنژیوگرافی معمولاً برای تشخیص تنگی‌ها، بستر شدگی‌ها، یا ایجاد لخته خونی در عروق استفاده می‌شود.
آنژیوپلاستی (Angioplasty)
آنژیوپلاستی یک روش درمانی است که برای بازگشایی عروق تنگ یا بسته‌شده در قلب یا عروق کرونر استفاده می‌شود. این روش بیهوشی موضعی یا عمومی مورد نیاز ندارد. در آنژیوپلاستی، با استفاده از کاتتر به همراه یک بالن کوچک در محل تنگی قرار می‌گیرد. سپس بالن به صورت کنترل‌شده باد می‌شود و فشار ایجاد شده توسط بالن باعث گشودن عروق تنگ شده و پلاک‌های آسیب‌رسان می‌شود. در برخی موارد، پزشک ممکن است یک استنت (کاشی فلزی) را در محل تنگی قرار دهد تا عروق بازشده حفظ شود و از دوباره بسته‌شدن آن‌ها جلوگیری شود. به طور خلاصه، آنژیوگرافی یک روش تشخیصی است که برای مشاهده و تصویربرداری از داخل عروق استفاده می‌شود، در حالی که آنژیوپلاستی یک روش درمانی است که برای بازگشایی عروق تنگ یا بسته‌شده به کار می‌رود. در بعضی موارد، این دو روش ممکن است با هم ترکیب شوند، به عنوان مثال برای تشخیص تنگی عروق از طریق آنژیوگرافی و درمان آن با آنژیوپلاستی.
چگونه خود را برای آنژیوپلاستی آماده کنیم؟
آمادگی برای آنژیوپلاستی شامل آمادگی‌های جسمی و روحی است. در اینجا چند مرحله وجود دارد که می‌توانید برای آماده سازی خود برای این روش انجام دهید:
مشاوره با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود
یک قرار ملاقات با متخصص قلب یا متخصص قلب مداخله ای خود را برای بحث در مورد جزئیات روش آنژیوپلاستی تعیین کنید. این فرصتی است برای رفع هرگونه نگرانی یا سوالی که ممکن است داشته باشید. یک تاریخچه پزشکی کامل، از جمله داروهای فعلی، آلرژی‌ها، و هر گونه جراحی یا روش قبلی ارائه دهید.
بررسی دارو
ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما داروهای فعلی شما را بررسی می‌کند و هر گونه تنظیمات لازم را قبل از انجام عمل انجام می‌دهد. برخی از داروها، مانند رقیق‌کننده‌های خون، ممکن است نیاز به قطع یا تنظیم موقت داشته باشند تا خطرات خونریزی در طول عمل به حداقل برسد. پیروی از دستورالعمل های ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد مدیریت دارو بسیار مهم است.
ناشتا بودن
معمولاً به شما دستور داده می‌شود که قبل از عمل آنژیوپلاستی برای مدت معینی روزه بگیرید (ناشتا باشید). این تضمین می‌کند که معده شما خالی است و خطر عوارض مربوط به بیهوشی را کاهش می‌دهد. دستورالعمل‌های ناشتا بودن ارائه شده توسط تیم مراقبت های بهداشتی خود را دنبال کنید، که ممکن است شامل محدودیت در مصرف غذا، نوشیدنی و دارو باشد.
تغییرات سبک زندگی
در روزهای منتهی به عمل، توصیه می شود یک سبک زندگی سالم را حفظ کنید. این شامل پیروی از یک رژیم غذایی سالم برای قلب، شرکت در فعالیت بدنی منظم طبق توصیه ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی و پرهیز از سیگار کشیدن یا استفاده از محصولات تنباکو است. ایجاد این تغییرات مثبت در شیوه زندگی می تواند به بهبود سلامت و بهبود کلی شما کمک کند.
ترتیبات حمل و نقل و پشتیبانی
آنژیوپلاستی معمولاً به صورت سرپایی انجام می‌شود، به این معنی که می‌توانید در همان روز عمل به خانه بروید. با این حال، به دلیل استفاده از داروهای آرام بخش، ممکن است نتوانید خودتان را به خانه برسانید. ترتیبی دهید که یکی از اعضای خانواده یا دوست شما را تا بیمارستان همراهی کند و پس از انجام عمل برای بازگشت به خانه برنامه ریزی کنید.
وسایل شخصی
در روز عمل، لباس راحت بپوشید و از پوشیدن جواهرات یا لوازم جانبی که باید برداشته شوند، خودداری کنید. مدارک شناسایی لازم، اطلاعات بیمه، و لیستی از داروهای فعلی خود را برای ارائه به تیم پزشکی همراه داشته باشید.
آمادگی احساسی
تجربه اضطراب یا ترس قبل از انجام هر عمل پزشکی طبیعی است. برای کمک به کاهش استرس، در تکنیک‌های تمدد اعصاب مانند تمرین‌های تنفس عمیق، مدیتیشن یا گوش دادن به موسیقی آرام‌بخش شرکت کنید. به دنبال حمایت از عزیزان خود باشید یا در صورت نیاز با یک مشاور یا گروه پشتیبانی صحبت کنید.
دستورالعمل‌های قبل از عمل را دنبال کنید
ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی دستورالعمل‌های خاصی را در مورد آماده‌سازی قبل از عمل ارائه می‌دهد. این ممکن است شامل دستورالعمل هایی در مورد دوش گرفتن، محدودیت در خوردن و آشامیدن، یا هر گونه آزمایش یا ارزیابی اضافی باشد که باید قبل از آنژیوپلاستی انجام شود. این دستورالعمل ها را به دقت رعایت کنید تا از یک روند روان و موفق مطمئن شوید.
به یاد داشته باشید، وضعیت هر فردی منحصر به فرد است و ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما دستورالعمل های شخصی را بر اساس نیازهای خاص و شرایط پزشکی شما ارائه می دهد. ارتباط باز با تیم مراقبت های بهداشتی شما در طول فرآیند آماده سازی ضروری است.
بعد از آنژیوپلاستی چه باید کرد؟
پس از انجام آنژیوپلاستی، چندین مرحله مهم وجود دارد که باید برای بهبود موفقیت آمیز و حفظ سلامت قلب و عروق خود دنبال کنید. در اینجا برخی از جنبه‌های کلیدی وجود دارد که باید در نظر بگیرید:
بستری در بیمارستان
بسته به ویژگی‌های روش و سلامت کلی شما، ممکن است در همان روز مرخص شوید یا نیاز به بستری کوتاه مدت در بیمارستان داشته باشید. دستورالعمل‌های داده شده توسط تیم مراقبت‌های بهداشتی خود را در طول اقامت در بیمارستان دنبال کنید، از جمله مدیریت دارو، مراقبت از زخم و محدودیت‌های فعالیت.
داروها
ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما داروهایی را برای حمایت از بهبودی و مدیریت سلامت قلب و عروق شما تجویز می‌کند. اینها ممکن است شامل داروهای ضد پلاکت (مانند آسپرین یا کلوپیدوگرل) برای جلوگیری از لخته شدن خون، مسدودکننده‌های بتا برای کنترل فشار خون و ضربان قلب، استاتین‌ها برای کنترل سطح کلسترول و سایر داروهای خاص برای بیماری شما باشد. تمام داروها را طبق تجویز مصرف کنید و در مورد هر گونه نگرانی یا عوارض جانبی با ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود پیگیری کنید.
فعالیت بدنی
به تدریج فعالیت بدنی را طبق توصیه ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی از سر بگیرید. در ابتدا روی فعالیت‌های سبک مانند پیاده روی تمرکز کنید و به مرور زمان بر شدت و مدت آن افزوده شود. ورزش منظم به بهبود سلامت قلب و عروق کمک می‌کند، قلب را تقویت و به بهبودی کلی کمک می کند. همیشه قبل از شروع یا تغییر هر برنامه ورزشی با ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود مشورت کنید.
اصلاح سبک زندگی
اتخاذ یک سبک زندگی سالم برای موفقیت درازمدت پس از آنژیوپلاستی بسیار مهم است. تغییراتی در رژیم غذایی ایجاد کنید تا میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل، پروتئین‌های بدون چربی و چربی‌های سالم بیشتری را شامل شود و در عین حال چربی‌های اشباع، سدیم و غذاهای فرآوری شده را به حداقل برسانید. سیگار را ترک کنید و از دود دست دوم سیگار خودداری کنید. مصرف الکل را به میزان متوسط یا طبق توصیه پزشک خود محدود کنید.
نتیجه گیری
آنژیوپلاستی چشم انداز پزشکی قلب و عروق را متحول کرده است و راه حلی کمتر تهاجمی و موثر برای مدیریت شریان‌های مسدود یا باریک ارائه می‌دهد. آنژیوپلاستی با بازگرداندن جریان خون و بهبود عملکرد قلب، کیفیت زندگی افراد بی‌شماری را که از بیماری عروق کرونر و سایر بیماری‌های عروقی رنج می‌برند، به طور قابل توجهی بهبود بخشیده است. با پیشرفت‌های مداوم در فناوری و تخصص، آنژیوپلاستی به پیشرفت خود ادامه و ارائه می‌دهد. برای انجام خدمات آنژیوپلاستی، پس از ویزیت در کلینیک بهار زندگی، فوق تخصص قلب این مجموعه، آنژیوپلاستی را در بیمارستان‌های مربوطه انجام می‌دهد.
نظرات کاربران