چه چیزی باعث سکته قلبی سریع میشود؟ برای درمان سکته قلبی خفیف به چه پزشکی مراجعه کنیم؟ طول عمر بعد از سکته قلبی چقدر است؟ کدام یک از قرص‌های ضد سکته قلبی مناسب است؟ رد كردن سكته قلبي به چه عواملی بستگی دارد؟
سکته خفیف قلبی، به قلب کمترین آسیب را وارد می‌کند. با این حال، افراد مبتلا به این نوع سکته نیاز به انجام آنژیوگرافی قلب دارند، و اگر لازم باشد، رگهای مسدود شده با آنژیوپلاستی باز می‌شوند. برای درمان سکته قلبی خفیف، باید به چه پزشکی مراجعه کنیم؟ چه چیزی باعث سکته قلبی سریع میشود؟ طول عمر بعد از سکته قلبی چقدر است؟ کدام یک از قرص‌های ضد سکته قلبی مناسب است؟ رد كردن سكته قلبي به چه عواملی بستگی دارد؟ برای پاسخ به تمامی این سوالات در ادامه با ما همراه باشید. همچنین می‌توانید با مراجعه به دکتر پنجه طلا قلب تهران ، نسبت به ویزیت اقدام نمایید.
در مواجهه با موارد مشکوک به سکته قلبی، اقدامات زیر می‌تواند مفید باشد:
- در ابتدا، از قرص‌های نیترات زیر زبانی استفاده کنید. اگر در دسترس باشند، یک قرص را زیر زبان قرار دهید. اگر درد بیمار بهبود نیابد، پس از پنج دقیقه دومین قرص را زیر زبان بگذارید. اگر درد همچنان ادامه داشته باشد، بعد از ۵ دقیقه سومین قرص را مصرف کنید.اگر درد با وجود مصرف نیترات باقی بماند، باید فوراً با خدمات اورژانس تماس بگیرید.
- در صورتی که زمانی تا رسیدن اورژانس می‌گذرد و بیش از بیست دقیقه طول می‌کشد، می‌توانید به مراکز درمانی نزدیک‌تر مراجعه کنید. اما به هیچ وجه خودتان رانندگی نکنید و از وسایل نقلیه عمومی استفاده کنید یا فرد دیگری را برای انتقال به مرکز درمانی از خودروی خصوصی استفاده کنید.
- در هر صورت، در مواجهه با علائم سکته قلبی، تماس با مراکز درمانی و اورژانس اولویت بالا دارد و نباید وقت از دست رفته و به تعویق افتاد.
به عنوان یک توصیه مهم، همیشه در مورد موارد مشکوک به سکته قلبی، توجه به علائم و توصیه‌های پزشکان از اهمیت بالایی برخوردار است
برای درمان درد قلب اورژانسی کلیک کنید.
درمان سکته خفیف قلبی
برای درمان سکته خفیف قلبی، دو روش می‌تواند به کار گرفته شود، با توجه به توانایی بیمارستان و شرایط فراهم شده:
استفاده از دارو برای درمان سکته قلبی خفیف
برای درمان سکته قلبی خفیف، از داروهایی استفاده میشود که به صورت وریدی به بیمار تزریق شده و هدف آن‌ها حل کردن لخته داخل رگ قلب است. در مصرف این داروها باید مراعات هایی داشت تا به بیمار آسیب نرسد. پزشک قبل از تجویز دارو از موارد زیر سوال خواهد کرد:
- آیا فرد دارای خونریزی فعال در گوارش است؟
- آیا تاریخچه‌ای از سکته مغزی، تومور مغزی یا مشکلات داخل مغزی داشته؟
- آیا فرد اخیراً عمل جراحی داشته؟
- آیا اخیرا سابقه تصادف داشته اند یا خیر؟
استفاده از آنژیوگرافی و آنژیوپلاستی در درمان سکته قلبی خفیف
برخی از مراکز درمانی تسهیلاتی برای انجام آنژیوگرافی و آنژیوپلاستی بیمار و باز کردن رگهای مسدود دارند. این روش نسبت به داروهای بازکننده رگ توانایی بیشتری دارد و شانس خونریزی کمتری دارد. اما مشکل اینجاست که تعداد بیمارستان‌هایی که این تسهیلات از جمله آنژیوپلاستی را دارند، محدود است. در همین حال، به بیماران دچار سکته قلبی توصیه میشود:
- بیمار را در اسرع وقت به نزدیک‌ترین مرکز درمانی منتقل کنند.
- از اتلاف وقت به هر نحو ممکن پرهیز کنند، زیرا برای بیماران دچار سکته قلبی، لحظات بسیار حیاتی هستند.
- تاکید میشود که در هر شرایط، اولویت اصلی تماس با مراکز درمانی و خدمات اورژانس است و هیچ‌گونه تاخیری مجاز نیست.
به منظور درمان سکته قلبی خفیف، اقدامات اولیه جهت جلوگیری از لخته شدن خون بسیار حیاتی هستند. بنابراین، بیمار باید داروهایی را مصرف کند که از ایجاد لخته خون جلوگیری کرده و جریان خون را بهبود می‌بخشند. این داروها شامل موارد زیر می‌شوند:
داروهای ضد لخته‌ای برای درمان سکته قلبی خفیف
در زیر به این داروها اشاره می‌کنیم:
آسپرین
این دارو به عنوان یک داروی ضد لخته‌ای معروف است و درمان سکته قلبی اولیه بسیار مهم است. آسپرین با کاهش لخته‌های خونی کمک به باز شدن رگهای قلبی مسدود شده و به بهبود عملکرد قلب کمک می‌کند.
کلوپیدوگرل و تیکاگرلور
این داروها نیز به عنوان داروهای ضد لخته‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرند و به جلوگیری از تشکیل لخته‌های جدید کمک می‌کنند. مهم است که افراد با سوابق خونریزی، عمل جراحی اخیر، سابقه مشکلات مغزی یا دیگر مشکلات خاص، به پزشک خود اطلاع دهند، زیرا در این موارد مصرف دقیق داروها ممکن است خطرناک باشد.
داروهای ضد انعقادی برای درمان سکته قلبی خفیف
در زیر به داروهای ضد انعقادی اشاره می‌کنیم:
انوکساپارین و هپارین
این داروها جلوگیری از لخته‌های خونی را از طریق اثر بر روی فاکتورهای انعقادی انجام می‌دهند و معمولاً برای کاهش تعداد لخته‌های خون مصرف می‌شوند.
داروهای تسکین‌دهنده
در زیر به این داروها اشاره می‌کنیم:
نیتروگلیسرین
این دارو برای کاهش درد قلبی و بهبود عملکرد قلب از آن استفاده میشود. این دارو معمولاً تحت زبان قرار داده میشود و در تسکین درد اضافی تاثیر دارد.
باید توجه داشت که بیماران باید بلافاصله پس از تشخیص سکته قلبی این داروها را مصرف کنند و دقیقاً به توصیه پزشک خود عمل کنند. همچنین، این داروها تا قبل از گذشت 12 ساعت از وقوع سکته قلبی بهترین نتایج را دارند، اما در تاخیرهای بیشتر نمی‌توانند به اندازه کافی موثر باشند.
درمان بیمار سکته قلبی در بیمارستان
درمان بیماران دچار سکته قلبی در بیمارستان ممکن است از چندین روش مختلف بهره‌برداری کند، به ویژه وابسته به تجهیزات و تخصصات موجود در بیمارستان. در ادامه توضیحاتی در مورد این روش‌ها و فرآیندهای درمانی آمده است:
ترومبولیز (Thrombolysis)
درمان با تزریق داروهای حل کننده لخته‌های خونی به بیمار به منظور تخریب لخته‌ها در عروق قلبی. این روش ممکن است در بیمارستان‌هایی که به تجهیزات PCI دسترسی ندارند یا برای بیمارانی که زمانی محدود برای درمان دارند، مورد استفاده قرار گیرد.
PCI (آنژیوپلاستی بالن قلبی)
این فرآیند به وسیله کاتتریزاسیون قلبی انجام میشود و به باز کردن رگهای مسدود شده در عروق کرونر کمک می‌کند. این روش به خصوص در بیمارستان‌های تجهیزات PCI دار مورد استفاده قرار می‌گیرد.
عمل جراحی (CABG)
در صورتی که حالت بیمار به اندازه کافی پیچیده باشد یا PCI موثر نباشد، ممکن است به جراحی پیوند بای‌پس عروق کرونر (CABG) نیاز باشد. در این روش، عروقی از سایر بخش‌های بدن به قلب پیوند داده می‌شوند تا جریان خون به قلب بهبود یابد.
فیبرینولیتیک‌ها
برخی از بیماران ممکن است به کمک داروهای فیبرینولیتیک که جریان خون را بهبود می‌بخشند و لخته‌های خونی را تخریب می‌کنند درمان شوند. این روش معمولاً تا 12 ساعت از وقوع حمله قلبی مؤثر است.
آنژیوگرافی
تصویربرداری از عروق قلبی با استفاده از آنژیوگرافی، که می‌تواند وضعیت گردش خون به قلب را مشاهده و ارزیابی کند.
بسته به شرایط بیمار و تجهیزات موجود در بیمارستان، یکی از این روش‌های درمانی انتخاب میشود. اگر بیمارستان به تجهیزات PCI دسترسی نداشته باشد، ممکن است بیمار را به بیمارستان دیگری منتقل کند. همچنین، تیم پزشکی با توجه به شرایط و علائم بیمار، تصمیم به استفاده از داروهای فیبرینولیتیک یا روش‌های دیگر بگیرد. انتخاب بهترین روش درمانی بستگی به شرایط فردی هر بیمار دارد و توسط تیم پزشکی تعیین میشود.
نظرات کاربران